Slavija, smeštena između Nemanjine, Deligradske, Svetosavske, Mekenzijeve, Beogradske, kao i ulice Kralja Milana i Bulevara oslobođenja, jedan od najvažnijih saobraćajnih čvorišta u gradu – nekada bara, sada jedan od najvećih trgova Beograda.
Osamdesetih godina 19. veka na ovom prostoru nalazila se bara gde su Beograđani lovili divlje patke. Preuređenje ovog prostora u trg započeo je škotski preduzetnik Frensis Mekenzi, kada je kupio njive na ovim prostorima i koji je ovde izgradio svoju kuću koja je nazvana Sala mira, koja je kasnije služila za održavanje narodnih skupova, tribina i stranačkih zborova. 1910 godine ovaj prostor je pretvoren u socijalistički narodni dom.
Nakon Prvog svetskog rata u zgradi se nalazila i kafana Kod tri seljaka, umesto koje je nakon Drugog svetskog rata napravljen bioskop Slavija.
Kafana Kod tri seljaka na Slaviji
Tokom 1942. godine izgrađen je kružni tok na Slaviji, a 1947. godine trg menja ime iz Slavija u Trg Dimitrija Tucovića, nakon čega je podignuta i njegova bronzana bista. 1962. godine izgrađen je hotel Slavija.
Prvi Mekdonalds restoran na području istočne Evrope otvoren je baš na Slaviji i to 1989. godine. Početkom 2000-ih godina trgu je ponovno službeno vraćeno ime Slavija.
A nakon rekonstrukcije, koja traje već duže vreme, Slavija bi trebalo da izgleda ovako:
